De kunst van het ringen gooien

Over pakweg 100 dagen beginnen in Parijs de Olympische Spelen. Iedereen kent de Olympische ringen als logo voor de Spelen. Maar elke editie heeft ook precies 100 jaar zijn eigen identiteit! En dat is (bijna) altijd smullen!

Het logo van de Olympische Spelen werd in 1913 ontworpen door Pierre de Coubertin. Geen ontwerper of reclameman, maar een historicus en pedagoog die in 1896 de eerste moderne Olympische Spelen initieerde.

De in elkaar grijpende ringen staan voor de vijf werelddelen. De kleuren, inclusief de witte achtergrond, zijn gekozen omdat elke landsvlag minstens één van deze kleuren bevat. Het resultaat is een tijdloos ontwerp dat al meer dan 100 jaar nagenoeg ongewijzigd wordt gebruikt. Niet slecht voor een historicus!

In 1924 kwamen de Fransen met het idee om Parijs 1924 zijn eigen identiteit te geven. Een bon truc-de-marketing van de Fransen, want zo schepten ze een eigen sfeer en wereldwijde herkenbaarheid voor hun spelen en stad. Sindsdien heeft elke Spelen zijn eigen identiteit. Zo hebben elke Olympische Spelen een levendige en eigentijdse uitstraling die perfect de tijdsgeest weergeeft.

Het ontwerpen van zo’n identiteit is een Olympische discipline waar uitsluitend de beste designers voor worden ingeschakeld. Het design moet namelijk binnen hele strakke kaders: het moet het gastland weerspiegelen, herkenbaar zijn, en één geheel vormen met de Olympische ringen.

Dat zo’n identiteit niet altijd veel toeters en bellen nodig heeft bewees de beroemde Japanse designer Yusaku Kamekura. Hij ontwierp het logo voor de Olympische Spelen in Japan in 1964 naar eigen zeggen in een uur. Ondanks dat staat het bekend als één van de meest iconische in de geschiedenis.

Het logo voor Parijs 2024 gaat wat mij betreft ook voor een medaille. De combinatie van drie symbolen is verbluffend mooi in zijn eenvoud: de gouden medaille, de vlam en een vrouw.

De gouden medaille staat voor prestatie en de atleten die zichzelf overtreffen. De vlam symboliseert natuurlijk het Olympisch vuur, maar ook de energie die we delen. De dame is Marianne: hét symbool van de Franse Republiek. Zij staat voor vrijheid, gelijkheid en broederschap.

Tot slot verdient ook het lettertype eremetaal vanwege de buitengewone schoonheid. Geïnspireerd op traditionele Franse typografische stijlen, heeft het een elegante en moderne uitstraling. Deze  letter ademt Parijse architectuur, mode, kunst en cultuur.

Zo zie je maar. Échte creatieven laten zich niet remmen door strakke kaders. Dat is toch goud?

PS Benieuwd geworden naar dat logo van Japan 1964? Je vindt ‘m hier, samen met nog een paar parels.